Her zaman kaçmak için bahaneler üretiriz, o açılmamış eğitim videosu, rafta tozlanan o uzmanlık kitabı, hatta rehberde bekleyen arama numarası, beynimiz her türlü mantıklı bahaneler uydurur, şimdi durum iyi değil, zamanı gelince konuşuruz, belki de öğrenemeyeceğiz, ama gerçek genellikle ilk on dakikadan sonra ortaya çıkar, en zor kısım başlat düğmesine basmak gibi, ağır görünen bir taş kapıyı itmek gibi, gerçekten güç uyguladığımızda hafif bir ahşap taklit olduğunu anlarız, her korkutucu yeni alan, çözüldüğünde sadece birkaç sindirilebilir bilgi parçasına dönüşür, her karmaşık gibi görünen beceri, ana noktaları yapışkan notlarla yazılabilir.

@campnetworkeco Bizi engelleyen asla şeylerin zorluğu değil, bu işe başlamaya hazırlanmanın kutsallaştırılmasıdır. Gerçekten oturup sorunla yüzleştiğinizde, korkunun %90'ı odaklanmış nefeste dağılır. Unutmayın, kaçtığınız her şey, hayal gücünüzün ağırlığıyla üzerinize baskı yapar; yüzleştiğiniz her şey ise sonunda düşünce alet çantanızda kullanışlı bir araç haline gelir.